‘Küçük Kalemlerden Büyük Hikayeler’

İlköğretim 2’inci sınıfta eğitim gören 25 öğrenci, anılarını, hayallerini, rüyalarını yazdı. Sınıf öğretmenleri Coşkun İnce, onların bu duygularını kitaba dönüştürdü. Oluşturulan kitap da engellilere destek oldu.

İstanbul Şair Mehmet Emin Yurdakul İlköğretim Okulu öğrencilerinin yazdığı hikayelerden oluşan ‘Küçük Kalemlerden Büyük Hikayeler’ başlıklı kitabın geliri Bedensel Engelliler Derneği’ne bağışlandı. Öğrencilerinin hikayelerini kitaplaştıran sınıf öğretmeni Coşkun İnce, çalışmalarını anlattı:

Bu proje fikri nasıl oluştu?
-Çalışmayı yapmadan önce “Mavi Alay Gri Aşk ve Aşk Acıtır Savaş Yakar“ adlı kitapları yazmıştım. Poje, hikaye çalışması olarak başladı. Bu dönem başında velilerime “Bu sene son senem olacak ama size bir eser bırakmak istiyorum’ dedim. Veliler okuldan ayrılma fikrime çok üzüldü. Daha sonra aklımda olan bu projeyi hayata geçirmek için çalışmalara başladım. Velilerle paylaştım ve destek olacağımı söyledim. Çocuklara olan güvencim çalışmanın başlamasını sağladı. Kasım’da öğrencilerime vermiş olduğum taslak öykü yazma rehberi doğrultusunda, hikaye çalışmaları başladı. Çocukların incelemeleri için anahtar rehber oluşturdum. Öğrencilerin bunu çalışma masalarına asmalarını istedim. Bu öğrencilerin neler hakkında, nasıl yazılabileceğini içeren bir rehber çalışmaydı.
Kitabın içeriği nelerden oluşuyor?
-Öğrencilerim özellikle anılarını ifade etti. Birisi rüyasını, diğeri hayvanlarla olan iletişimini, başkası Muğla Dalyan’da geçirdiği anılarını yazdı. İki öğrencim aile büyüklerinden dedelerinin doğup büyüdüğü yerleri ve demircilik mesleğini dedelerinin anılarıyla hikaye haline getirdi. Başka bir öğrencim ise, Kuzey Kafkasya’da Aphazya bölgesinden göç etmek zorunda kaldığı ailesinin yaşam mücadelesini anlatırken, diğerleri de anılarını aktardı.
Kitap 2’inci sınıfta mı oluştu?
-Evet. 2012 yılının Mayıs- Haziran aylarında başladılar.
Öğrencilerin yazma süreçleri ne kadar sürdü?-Bu sürede çocuklara zaman zaman müdahale ettim. Çalışmalarını inceledim ve süreç kontrolüm altında gelişti. Yazdıklarını 2013 Ocak ayında teslim aldım ve projelendirmeye başladım. Sömestr tatilinde hikayeler üzerinde çalıştım. 15 Şubat’ta yayınevine teslim ettim.
Kaç öğrenci hikaye yazdı? Hepsinin eseri kitapta yer aldı mı?
-25 öğrenci hikaye yazdı ve hepsinin hikayesi çalışmada yer aldı.
Proje sonunda kaç engelli vatandaşa ulaştınız? Desteğin içeriği nedir?-Kitabın gelirinin engelli vatandaşlarımıza verilmesi üzerinde velilerim, öğrencilerim ve ben ortak bir karar aldık. Elde edilen gelirlerden yayın masrafı çıktıktan sonra Bedensel Engelliler Derneği’ne bağış yapıldı. Önümüzdeki günlerde bir bağış daha yapılacak. Ayrıca velilerin desteği ile derneğe ait kitap ayraçları satılması sonucu derneğe maddi destek sağlandı.
Yayınevinin kitap basım aşamasında desteği oldu mu?-Kitabın basım ücreti veliler tarafından karşılandı. Veli toplantısında 6 kişilik bir komisyon oluşturduk. Paraların toplanması, ödemeler, kitabın dağıtımı hepsi bu komisyon üzerinden yürütüldü. Yayınevi piyasada olan fiyatın biraz altında bir fiyatla basım yaparak bize destek oldu.
Kitap kaç adet satıldı? Kitabın fiyatı nedir?-Etiket fiyatı 7,50 lira olarak satışa sunuldu. Ancak, veliler çevrelerinde bulunan yakınlarına kitabı 5.00 lira karşılında verdi. Satış daha çok velilerin desteği ile yapıldı. Raflarda fazla yer alamadı. Bağış yaptığımız dernek aracılığı ile tanıtım yapıldı. Kitabımız 1.000’er adet olmak üzere 2 basım yaptı. Kitapların hediye ve baskı dışında olanları ilk basımda satıldı. Şuan basılan kitaplar ise satışa hazır. Küçük bir kısmını öğrencilere hediye etmek ve kütüphanede saklanmak üzere ayıracağız. Onun dışında hepsini satmak istiyoruz.
Öğrencilerle imza günü yapıldığını biliyoruz, ne zaman oldu? Öğrenciler neler hissetti? Tepkileri ne oldu?-31 Mart’ta Trump Towers‘ta bulunan bir kitap evinde imza günü düzenlendi. Daha önce ise, İstanbul Valiliği’nden alınan izinle basın tanıtımını okulumuzda yapmıştık.
Sırada öğrencilerimle bir şarkı bestelemek var
Proje sonrası herkesten çok olumlu tepkiler aldık. Sınıf öğretmenleri, öğrenciler ve aileler pozitif eleştirilerde bulundu. Veliler çocuklarıyla gurur duyduklarını söylediler. Öğrenci velileri bu mutluluğu yaşadıkları için çok mutlu olduklarını dile getirdiler. Benden beklentileri olduğunu dile getirerek ”Seneye neler yapacağız” diye şimdiden sormaya başladılar. Böyle dönüşler olması da benim aktif çalışmamı sağlıyor.
Her daim toplumsal duyarlılıklarını her ortamda sergileyen bu minik kalpler sanırım bu proje ile büyüklerine önemli birer örnek oldu. Öğrencilerim böyle bir projede olmaktan çok mutlu. TRT Çocuk ile 4 defa program yaptık. Okulumuza geldiler. Öğrencilerin ilgiden çok memnun ve medyatik oldukları için de ayrıca mutlular. Ben ise, meslek hayatımın en önemli projesine imza atmanın vermiş olduğu iç huzurla hem meslek hem de hobim olan yazarlık işime daha da büyük bir şevkle sarıldım. Çocukların eser bırakması beni de çok mutlu etti. Olumsuz bir davranış sergilediklerinde ‘bu bir yazara yakışmaz’ diyerek kendilerine çeki düzen veriyorlar. Bu da onları olumlu davranışlara yönlendirmede bana kolaylık sağlıyor.
Çocuklarla birlikte bir şarkı sözü yazıp bestelemek sonra da şarkıya klip çekmek istiyorum. Barış, sevgi, doğa, mutluluk temasını içeren şarkıyı öğrencilerimle söyleyip bunu herkesle paylaşmak, yapmak istediğim bir proje. Bu çalışmayla ise, umarım ilerleyen zaman dilimlerinde öğrencilerimin içerisinden yazarlar çıkacak. Türk ve dünya edebiyatına eşsiz eserler bırakacaklar. Böylelikle en büyük hayalim olan eşsiz öğrenciler yetiştirme arzum gerçekleşmiş olacak. Bir eğitimci için bundan daha mutlu ne olabilir ki?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

SEDEF HASTALIĞI ÜZERİNE BİR SÖYLEŞİ